Perinatal patologiyaları olan yenidoğulanlarda zərdab ferritinin öyrənilməsinin klinik əhəmiyyəti

Annotasiya

Ferritin-molekul kütləsi 440000 kD olan zülaldır, hər bir molekuluna 4500 atoma qədər dəmir birləşdirmək qabi-liyyəti onun bioloji funksiyası ilə əlaqədardır. Bu funksiyanın mahiyyəti orqanizm üçün toksiki olan dəmirin həll olan, qeyri-toksiki, fizioloji əlverişli formada depolaşdırılmasından ibarətdir. İlk dəfə ferritin 1942-ci ildə Granik tərəfindən atların dalağından əldə olunmuşdur və elə o vaxtdan da onun yalnız ali heyvanlarda deyil, həmçinin bitki və mikroorqanizmlərdə də möv-cudluğu müəyyən olunmuşdur [1].
Ferritin müxtəlif toxumalar: qara-ciyər, dalaq, sümük iliyi, ürək əzələsi, ağciyərlər, böyrəklər, qalxanabənzər vəzi, cift, nazik bağırsaq, mədəaltı vəz hüceyrələri, həmçinin leykositlər tərə-findən sintez olunur. Sintez olunan ferritin çox az miqdarda qan zərdabına ifraz olunur, belə ki, fizioloji şəraitdə zərdab ferritinin ( ZF ) səviyyəsi orqa-nizmdəki dəmir ehtiyyatlarını korrelya-siya edir: normada ZF-nin 1 mkq/l-i 8 mq depolaşmış dəmirə uyğun gəlir.